- Wiórki kokosowe osiągają rekordowe ceny – wzrost z 1800 USD/MT do 2600 USD/MT.
- Indie eksportują cukier mimo spadku produkcji, by ustabilizować lokalne ceny.
- Chiny zawieszają import soi od pięciu brazylijskich firm z powodu zanieczyszczeń i szkodników.
- Indonezja wygrywa spór z UE o biodiesel z oleju palmowego, chroniąc swój eksport.
Witamy Partnerów!
Witamy ponownie w naszym biuletynie!
Zanurz się w naszym najnowszym newsletterze, aby poznać kluczowe informacje o rynku w 2025 roku! Dowiedz się, dlaczego ceny wiórków kokosowych biją rekordy, jakie wyzwania stoją przed rynkiem ekologicznych płatków ziemniaczanych oraz co stoi za stabilnością cen lecytyny słonecznikowej. Dodatkowo odkryj zaskakującą decyzję Indii dotyczącą eksportu cukru, zakaz importu soi przez Chiny oraz zwycięstwo Indonezji w sporze z UE w sprawie biodiesla. To i wiele więcej w naszej najnowszej edycji!
Zobaczmy, co jeszcze wydarzyło się ostatnio na rynku produktów roślinnych!
Wiórki Kokosowe
Rynek wiórków kokosowych w 2025 roku charakteryzuje się wysokimi cenami, które osiągnęły rekordowe poziomy, szczególnie w przypadku najbardziej pożądanych produktów pochodzących z Filipin, gdzie dostępność jest bardzo ograniczona. Cena chipsów kokosowych wzrosła w okresie od października 2024 roku do dziś z 1800 USD/MT do 2600 USD/MT, a sprzedaż osiąga poziom 2,85-3 EUR/KG dla produktów o średniej granulacji („medium grade”). Chipsy kokosowe z Indonezji są dostępne w największych ilościach, oferując szeroką gamę produktów, w tym różne granulacje, takie jak „fine” (drobna) i „medium” (średnia), z różną zawartością tłuszczu. Można je zamówić zarówno w wersji naturalnej, jak i z dodatkiem dwutlenku siarki (SO₂), co wydłuża okres przydatności produktu do spożycia. Foodcom S.A. zapewnia ich stabilne dostawy i różnorodność, odpowiadając na potrzeby rynku.
Płatki ziemniaczane bio
Rynek ekologicznych płatków ziemniaczanych (BIO) w 2025 roku charakteryzuje się ograniczoną dostępnością produktów, głównie z powodu wyższych wymagań produkcyjnych oraz ograniczonej podaży certyfikowanych ekologicznych ziemniaków. Popyt na ten segment znacząco wzrósł w ostatnich latach, szczególnie w Europie i Ameryce Północnej, gdzie konsumenci coraz częściej wybierają produkty ekologiczne. Ceny ekologicznych płatków ziemniaczanych pozostają wysokie, zarówno ze względu na rosnące koszty surowców, jak i wyzwania logistyczne związane z ich transportem. W porównaniu do konwencjonalnych płatków ziemniaczanych różnica cenowa jest wyraźna, co ogranicza ich dostępność w niektórych segmentach rynku. Głównymi dostawcami są kraje Europy Wschodniej oraz Niemcy, ale zmienność podaży nadal wywiera presję na stabilność dostaw.
Lecytyna słonecznikowej w proszku
Proszek lecytyny słonecznikowej w 2025 roku charakteryzuje się stabilnym popytem, szczególnie w Europie i Stanach Zjednoczonych, gdzie dominują potrzeby rynku wegańskiego i non-GMO. Produkt ten jest głównie pozyskiwany z Europy Wschodniej i Azji, jednak jego dostępność jest umiarkowana z powodu ograniczonej bazy surowcowej oraz wyzwań logistycznych. Ceny lecytyny słonecznikowej pozostają wysokie, znacznie przewyższając ceny lecytyny sojowej, ze względu na bardziej kosztowny proces produkcji oraz rosnące koszty transportu i energii. Lecytyna słonecznikowa nie wykazuje właściwości energetyzujących, co czyni ją preferowanym składnikiem w wielu produktach spożywczych, szczególnie w produkcji przetworów mięsnych.
Co jeszcze ?
Indie przygotowują się do eksportu miliona ton cukru w 2025 roku
Indie, drugi co do wielkości producent cukru na świecie, ogłosiły, że w bieżącym sezonie pozwolą na eksport miliona ton tego surowca. Decyzja ta, podjęta 19 stycznia 2025 roku, ma pomóc młynom cukrowym w sprzedaży nadwyżek i wsparciu lokalnych cen, które osiągnęły najniższy poziom od półtora roku. Eksport zostanie skierowany głównie do takich krajów jak Indonezja, Bangladesz i Zjednoczone Emiraty Arabskie.
Decyzja budzi zaskoczenie, ponieważ tegoroczna produkcja cukru w Indiach może spaść do 27 mln ton, poniżej krajowego zapotrzebowania wynoszącego 29 mln ton. Niższe plony trzciny cukrowej w najważniejszych stanach, takich jak Maharasztra czy Karnataka, wpłynęły na te ograniczenia. Eksperci jednak podkreślają, że choć ograniczony, eksport może poprawić sytuację przemysłu cukrowniczego, który zmaga się z trudnościami spowodowanymi globalnymi wahaniami cen i spadkiem produkcji.
Chiny zawieszają import soi od pięciu brazylijskich firm z powodów fitosanitarnych
22 stycznia 2025 r. Chiny zawiesiły import soi od pięciu brazylijskich firm z powodu niespełnienia wymogów fitosanitarnych. Firmy dotknięte tym zawieszeniem to Terra Roxa Comércio de Cereais, Olam Brasil, C.Vale Cooperativa Agroindustrial, Cargill Agrícola S.A. oraz ADM do Brasil. Zawieszenia dla pierwszych trzech firm weszły w życie 8 stycznia, a dla pozostałych dwóch 14 stycznia. Powodem decyzji były chemiczne zanieczyszczenia oraz obecność szkodników wykrytych w dostawach. Czas trwania zawieszeń nie został określony, jednak handlowcy przewidują, że będzie ono krótkoterminowe, zależne od dostarczenia przez brazylijskie firmy dowodów na rozwiązanie problemów. Chiny, będące największym na świecie importerem soi, w dużym stopniu polegają na dostawach z Brazylii jako głównego dostawcy tego surowca.
Indonezja wygrywa spór z UE w sprawie biopaliw palmowych
Indonezja, największy producent oleju palmowego na świecie, z zadowoleniem przyjęła decyzję Światowej Organizacji Handlu (WTO) w sporze z Unią Europejską dotyczącym biodiesla z oleju palmowego. UE w 2019 roku uznała ten produkt za „wysokiego ryzyka” ze względu na jego powiązania z wylesianiem i zapowiedziała stopniowe wycofywanie go z transportu w latach 2023–2030. WTO uznała logikę działań UE za zgodną z prawem, ale wskazała uchybienia proceduralne, takie jak brak przejrzystości i nierówne traktowanie produktów z Indonezji.
Minister handlu Indonezji, Budi Santoso, wyraził nadzieję, że decyzja WTO zniechęci inne kraje do wprowadzania podobnych ograniczeń, które mogłyby zaszkodzić globalnemu handlowi. UE będzie musiała dostosować swoje przepisy, a Indonezja zapowiedziała monitorowanie zmian regulacyjnych. To ważny krok dla ochrony eksportu oleju palmowego, który odgrywa kluczową rolę w gospodarce Indonezji.