Rynek ziemniaków 2025 – globalna dynamika, analiza regionów i kluczowe trendy [Global Report]

Dynamika rynku

Rok 2025 okazał się wyjątkowo trudny dla europejskiego sektora ziemniaczanego. Nadwyżka surowca po rekordowych zbiorach oraz duże zapasy z poprzedniego sezonu doprowadziły do silnej presji na ceny. W marcu ceny ziemniaków do przetwórstwa w Europie Północno-Zachodniej wynosiły od 175 do 270 EUR/MT, co oznaczało spadek o 16–20 % w ciągu tygodnia. W drugim kwartale średnie ceny w Unii Europejskiej były już o około 29 % niższe niż rok wcześniej. W połowie roku notowania na rynku wolnym spadły poniżej 100 EUR/MT, a w sierpniu odnotowano lokalne transakcje nawet na poziomie 15 EUR/MT. Tak silny spadek wyhamował handel, ograniczył eksport i pogorszył wyniki finansowe producentów oraz przetwórców. Dodatkowym czynnikiem obciążającym rynek były przypadki choroby niebieskiego języka w kilku krajach Unii Europejskiej, które doprowadziły do ograniczeń w hodowli i zmniejszyły popyt na pasze, w tym ziemniaki przemysłowe.

Na globalnym rynku utrzymała się względna równowaga, choć lokalne czynniki nadal wpływały na strukturę handlu i kierunki wymiany. Stabilne ceny w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie kontrastowały z trudnościami w Meksyku, gdzie po wykryciu przypadków muchy śrubowej u bydła wprowadzono ograniczenia w handlu i transporcie zwierząt. W Azji i Oceanii notowania pozostawały bez większych zmian, a uczestnicy rynku z ostrożnością reagowali na sygnały płynące z Europy.

Analiza regionalna

Europa

W 2025 roku Europa pozostaje głównym ogniskiem napięć na globalnym rynku ziemniaków. Rekordowe zbiory w północno-zachodniej części kontynentu spowodowały znaczne nadwyżki surowca, które wciąż oddziałują na cały łańcuch dostaw. Areał upraw przeznaczonych do przetwórstwa zwiększył się o około 5,5 %, a korzystne warunki pogodowe przełożyły się na wysokie plony. Już w pierwszej połowie roku nadpodaż utrzymała ceny na historycznie niskich poziomach, ograniczając sprzedaż na rynku wolnym.

Jesienią sytuacja pozostaje trudna. Część rolników wciąż dysponuje zapasami surowca, a możliwości magazynowe powoli się wyczerpują. Przetwórcy działają głównie w oparciu o kontrakty, co ogranicza elastyczność rynku i utrudnia stabilizację cen. Eksport pozostaje słabszy niż w poprzednich sezonach, a presja konkurencyjna w ramach Unii Europejskiej jest silna. W rezultacie europejski sektor ziemniaczany wchodzi w ostatni kwartał 2025 roku z utrzymującą się nadpodażą, niskimi marżami i niepewnością co do rozwoju sytuacji w pierwszej połowie przyszłego roku.

Na sytuację w rolnictwie wpływają również czynniki zdrowotne w hodowli. W Rumunii potwierdzono ognisko choroby niebieskiego języka u bydła, a w Wielkiej Brytanii wykryto nowe przypadki serotypu BTV-3. W obu krajach wprowadzono strefy ograniczeń i nadzór weterynaryjny, co spowolniło transport oraz eksport zwierząt. Mniejsza aktywność hodowli przełożyła się na niższe zapotrzebowanie na ziemniaki przemysłowe.

Czytaj więcej: Choroba niebieskiego języka atakuje europejski agrobiznes

Ameryka Północna

W 2025 roku rynek ziemniaków w Ameryce Północnej pozostawał relatywnie stabilny w porównaniu z sytuacją w Europie. Produkcja w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie przebiegała bez większych zakłóceń pogodowych, a podaż była zbliżona do poziomów z poprzedniego sezonu. Ceny kontraktowe dla ziemniaków przeznaczonych do przetwórstwa utrzymywały się w umiarkowanym przedziale, nie wykazując gwałtownych wahań.

Inaczej sytuacja wyglądała w Meksyku, gdzie po wykryciu przypadków muchy śrubowej wprowadzono nowe przepisy dotyczące przemieszczania bydła. Dodatkowe kontrole i ograniczenia transportu spowolniły handel zwierzętami. Hodowcy kupowali mniej pasz, co doprowadziło do zawirowań w lokalnym sektorze paszowym i przełożyło się na mniejsze zapotrzebowanie na komponenty paszowe, w tym ziemniaki przemysłowe.

Czytaj więcej: Nowe przepisy dotyczące bydła w Meksyku rozchwiały globalny agrobiznes

Rynek reagował jednak na spadki cen w Europie. Niższe notowania surowca po drugiej stronie Atlantyku ograniczyły konkurencyjność eksportową Ameryki Północnej, zwłaszcza w segmencie produktów przetworzonych. Eksporterzy koncentrowali się głównie na utrzymaniu pozycji na rynkach azjatyckich, gdzie popyt pozostawał stabilny. W efekcie region zachował równowagę między produkcją a zużyciem wewnętrznym, lecz presja cenowa na rynkach zewnętrznych ograniczyła możliwości poprawy marż w drugiej połowie roku.

Oceania

W 2025 roku rynek ziemniaków w Oceanii utrzymywał się w stabilnej kondycji, pomimo wyraźnych zaburzeń cenowych w Europie. W Australii produkcja ziemniaków przebiegała bez większych problemów pogodowych, a podaż pozostawała zbliżona do poziomu z poprzedniego sezonu. Według danych z połowy roku plony w głównych stanach produkcyjnych – Australii Południowej, Wiktorii i Tasmanii – były nieco wyższe niż w 2024, natomiast w Nowej Zelandii zbiory pozostały na średnim poziomie.

Ceny kontraktowe dla ziemniaków przeznaczonych do przetwórstwa i rynku świeżego utrzymywały się w umiarkowanym przedziale, nie wykazując znaczących wahań. Sektor przetwórstwa w Australii odnotował stabilny popyt wewnętrzny oraz stałe zapotrzebowanie ze strony sieci detalicznych i gastronomii. W Nowej Zelandii rynek pozostał zrównoważony, choć producenci sygnalizowali presję kosztową związaną z energią i logistyką. Europejska nadpodaż nie wpłynęła bezpośrednio na poziom cen w regionie, jednak spowolniła wzrost zamówień eksportowych, zwłaszcza w segmencie produktów mrożonych.

Azja

W 2025 roku azjatycki rynek ziemniaków pozostaje stabilny, a produkcja i konsumpcja utrzymują się na wysokim poziomie. W Chinach, które odpowiadają za ponad jedną czwartą światowej produkcji, zbiory przebiegły pomyślnie, a plony w północnych prowincjach były wyższe niż w poprzednim roku. Ceny utrzymują się w wąskim przedziale, co sprzyja płynności dostaw do przetwórstwa i handlu wewnętrznego. W Indiach, drugim co do wielkości producencie w regionie, odnotowano wzrost popytu ze strony sektora spożywczego, szczególnie w drugiej połowie roku. Wzrost zużycia przemysłowego i gastronomicznego utrzymuje stabilność rynku mimo rosnących kosztów energii i transportu.

W pozostałych częściach Azji sytuacja pozostaje zrównoważona. W krajach o rosnącym zapotrzebowaniu na produkty przetworzone – takich jak Indonezja, Filipiny czy Tajlandia – utrzymuje się aktywny import, zwłaszcza w segmencie frytek mrożonych. Niskie ceny surowca w Europie wpłynęły na tempo kontraktowania dostaw, jednak nie spowodowały spadku wolumenów zakupów. W efekcie cały kontynent utrzymuje stabilny bilans podaży i popytu, a jego rynki pozostają odporne na globalne wahania cen.

Bliski Wschód i Afryka Północna

W 2025 roku rynek ziemniaków w regionie Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej (MENA) pozostaje stabilny, choć zależny od sytuacji importowej. Produkcja w krajach północnoafrykańskich, w tym w Egipcie i Maroku, przebiegła zgodnie z planem, a warunki pogodowe sprzyjały uzyskaniu dobrych plonów. Egipt, będący kluczowym eksporterem ziemniaków w regionie, utrzymał wysoki wolumen dostaw do rynków Unii Europejskiej, Zatoki Perskiej i Afryki Subsaharyjskiej. Ceny lokalne pozostały stosunkowo stabilne dzięki silnemu popytowi wewnętrznemu i aktywnemu eksportowi w pierwszej połowie roku.

Na rynkach Bliskiego Wschodu sytuacja pozostaje zrównoważona. Importerzy w Arabii Saudyjskiej, Zjednoczonych Emiratach Arabskich i Jordanii utrzymywali wysoką aktywność zakupową, koncentrując się na kontraktach krótkoterminowych. Spadek cen europejskich produktów przetworzonych, zwłaszcza frytek mrożonych, wpłynął na warunki handlowe, jednak nie doprowadził do nadpodaży. Region MENA utrzymuje stabilny bilans rynkowy, opierając się na zróżnicowanych źródłach dostaw i rosnącym popycie konsumpcyjnym w sektorze HoReCa.

Trendy i prognozy

W 2025 roku globalny rynek ziemniaków znalazł się w fazie wyraźnej korekty po dwóch sezonach dynamicznego wzrostu. Rekordowe zbiory w Europie, szczególnie w krajach północno-zachodnich, doprowadziły do nadpodaży oraz znaczącego spadku cen. Niskie notowania surowca ograniczyły aktywność handlową, zmieniając jednocześnie układ sił w przetwórstwie. Konkurencja pomiędzy dostawcami wyraźnie się zaostrzyła, dlatego uczestnicy rynku koncentrują się obecnie na utrzymaniu płynności oraz redukcji nadmiernych zapasów.

Poza Europą sytuacja pozostała bardziej zrównoważona. Produkcja w Ameryce Północnej, Azji czy Oceanii utrzymuje się na stabilnym poziomie, co pozwala zachować globalną równowagę podaży względem popytu. Niskie ceny w Unii Europejskiej stały się jednak punktem odniesienia dla handlu międzynarodowego, przez co potencjał wzrostowy w innych regionach pozostaje ograniczony. Azjatyccy importerzy zachowują aktywność zakupową, natomiast coraz częściej wybierają krótsze kontrakty i elastyczne modele współpracy, dostosowując się do zmiennego otoczenia cenowego.

W najbliższych miesiącach o kierunku rynku zadecyduje tempo sprzedaży europejskich zapasów oraz kondycja sektora przetwórstwa i gastronomii. Ograniczona pojemność magazynów chłodniczych wraz z rosnącymi kosztami transportu utrudnia stabilizację notowań. Jednocześnie niższe ceny energii wspierają przetwórców, dzięki czemu oczekuje się stopniowego wyrównania bilansu podaży w pierwszej połowie 2026 roku.

Rosnące problemy zdrowotne zwierząt odbijają się na rynku rolnym.  Ogniska chorób w Europie i Ameryce Północnej doprowadziły do ograniczeń w hodowli oraz handlu bydłem, co przełożyło się na niższe zapotrzebowanie na pasze i surowce przemysłowe. W rezultacie globalna konsumpcja produktów rolnych może w najbliższym czasie utrzymywać się poniżej wcześniejszych oczekiwań.

W dłuższej perspektywie rynek zmierza jednak w kierunku stabilizacji. Oczekuje się, że ograniczenie nasadzeń w Europie w połączeniu z rosnącą konsumpcją w Azji oraz Afryce pozwoli stopniowo odbudować równowagę między podażą a popytem. Jednocześnie utrzymujące się różnice kosztowe pomiędzy regionami będą nadal kształtować konkurencyjność na rynkach eksportowych. Przyszłość branży zależeć będzie od zdolności producentów i przetwórców do lepszego planowania wolumenów, optymalizacji logistyki oraz szybszego reagowania na zmiany popytu. Globalny sektor ziemniaczany wchodzi tym samym w etap, w którym kluczową przewagę zyskają podmioty potrafiące łączyć efektywność operacyjną z elastycznym podejściem handlowym.

Rok 2025 wywrócił rynek ziemniaków do góry nogami. Rekordowe zbiory w Europie stworzyły nadpodaż, która szybko obniżyła ceny i zmieniła układ sił. Dziś widać, że to właśnie Europa wyznacza globalny poziom odniesienia, a reszta świata reaguje na jej ruchy cenowe z dużą ostrożnością. Eksporterzy spoza Unii trzymają się stabilnie, choć wielu z nich ogranicza kontrakty długoterminowe i wybiera krótsze okna sprzedażowe. Przy tak niskich marżach tylko szybkie decyzje pozwolą utrzymać rentowność. Dziś liczy się sprawne planowanie, kontrola zapasów oraz szybka reakcja na zmiany popytu.

Piotr Wieczorek

Partner w Foodcom S.A

Globalne raporty Foodcom S.A.

Ciekawi Cię, co będzie dalej z ziemniakami? Odkryj najnowsze trendy i spostrzeżenia, które będą kształtować ostatnie miesiące 2025 roku. Odwiedź nasz blog, ponieważ regularnie aktualizujemy nasze raporty globalne. Bądź na bieżąco z Foodcom S.A.